Dag lieve vriend van me,
De schaduw is weer gekeerd.
Ik voel me van mijn pedalen glijden
dit is eng en ik wil het terugdraaien
Ik ben op,
Opgegeven.
In mijn droom, die al twee weken komt
keren ben jij degene die me het laatst aanraakt, me lieve woordjes influistert en zegt dat het oké is.
Het is oké om op te geven, oké om ergens niet over te geraken, oké om de pijn te willen verzachten.
Jij drijft me lichtjes op zee met een laatste kus om afscheid te nemen, het lijkt wel een wind van rust.
De gedachte dat jij er rust in neemt, neemt mijn schuldgevoel weg.
Jij vindt je weg wel zonder me
en ik neem je mee in mijn gedachten op zee
Wij blijven verbonden door rust
En later kijk ik van boven naar je
toe om te zien hoe je met je kinderen speelt,
hoe vredig je slaapt
en hoe hard je lacht
Tinne Dries, 24 jaar